روزهای آخر

دلم برای تو می­سوزد،
که این شب­ها گوشه­ای می­نشینی و فکر می­کنی
اگر اتاق­ها گوشه نداشته ­باشند
با تنهایی­ات چه کنی؟

برای خودم،
که این شب­ها تا به تو فکر می­کنم
حلقه­ای دستِ چپم را پیر می­کند
و تاریکی این خانه اگر
کفاف پنهان کردن اشک‌هایم را ندهد، چه کنم؟
برای او
که این شب­ها بیشتر اگر روزنامه نخواند، چه کند؟

دلم می­سوزد
و شما،
آقای محترم!
شما که چه نسبتی با این خانم دارید!؟
این زن میان تمام نسبت­های خودش گیر کرده‌ست
مثل کوه­نوردی مرده، میان کوه و دره گیر کرده‌ست
و آنکه از سقوط به اعماق درّه نجاتش می­دهد،
مگر چند سال
با جنازه‌ای بر پشت زندگی می‌کند؟
#لیلا_کردبچه
#حضرت_یار